(podstawa budowli)

См. также в других словарях:

• podstawa — ż IV, CMs. podstawawie; lm D. podstawaaw 1. «rzecz, na której coś stoi, opiera się, wspiera się; w architekturze i sztuce: dolna część budowli, kolumny, pomnika, rzeźby itp. (np. fundament, cokół, postument)» Podstawa kamienna, marmurowa,… …   Słownik języka polskiego

• podbudowa — ż IV, CMs. podbudowawie; lm D. podbudowadów 1. «to, co zostało zbudowane pod czymś, co jest podstawą budowli lub jej części; podbudowanie» Drewniana, kamienna podbudowa. Podbudowa domu, stropu, schodów. Podbudowa drogi, torów kolejowych. przen.… …   Słownik języka polskiego

• fundament — m IV, D. u, Ms. fundamentncie; lm M. y «dolna część budowli lub podstawa konstrukcji osadzone w gruncie, wykonane z cegły, kamienia, betonu itp.» Fundamenty domu, pieca hutniczego, maszyny. Kłaść fundamenty pod dom. ∆ pot. Kopać fundamenty «kopać …   Słownik języka polskiego

• fundament — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. fundamentncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część budowli poniżej poziomu gruntu, na której opiera się ciężar budynku, ścian itp.; także podstawa konstrukcji maszyny,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bastion — m IV, D. u, Ms. bastionnie; lm M. y hist. «element fortyfikacji stałej w okresie od połowy XVI do połowy XIX w., w postaci potężnej, wysuniętej budowli ziemnej o kształcie pięciokątnym, wykorzystywanej jako stanowisko artylerii» przen. «oparcie… …   Słownik języka polskiego

• cokół — m IV, D. cokółkołu, Ms. cokółkole; lm M. cokółkoły 1. «podstawa rzeźby lub pomnika; postument» Marmurowy cokół nagrobka. 2. «najniższa, naziemna część budowli lub elementów architektonicznych (np. kolumny, filaru, portalu), najczęściej wysunięta… …   Słownik języka polskiego

• pierwotny — pierwotnyni, pierwotnyniejszy 1. «taki, który występował, istniał bardzo dawno temu, w początkach, w czasach przedhistorycznych; dawny, odległy w czasie» Kultura pierwotna. Zwierzęta pierwotne. Pierwotne czasy. ∆ Człowiek pierwotny «człowiek w… …   Słownik języka polskiego

• szkielet — m IV, D. u, Ms. szkieletecie; lm M. y 1. «twarda, mocna konstrukcja stanowiąca integralną część organizmu ludzkiego lub zwierzęcego, zbudowana z substancji organicznych i nieorganicznych, pełniąca funkcję podporową, ochronną i usztywniającą w… …   Słownik języka polskiego

• węgielny — przestarz. «dotyczący węgła; narożny, kątowy» dziś zwykle w wyrażeniu: Kamień węgielny a) «narożny kamień, na którym opiera się węgieł budynku» b) «pierwsza cegła lub pierwszy kamień wmurowane w fundament budowli, często wraz z aktem erekcyjnym,… …   Słownik języka polskiego

• zrąb — m IV, D. zrębu, Ms. zrębie; lm M. zręby 1. «ściany, szkielet, wiązanie budowli; masywna ściana drewnianego domu wzniesiona z okrąglaków» Postawiono zręby domu. przen. «podstawa, zarys, kontur czegoś» Zręby ustroju. Powstawały zręby literatury. 2 …   Słownik języka polskiego

• cokół — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. cokółkołu, Mc. cokółkole {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podstawa, postument : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cokół pomnika. Ustawić rzeźbę na cokole. Cokół ogrodzenia. {{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień